Er is altijd een volgende stap, een volgend avontuur, een nieuwe uitdaging. We gaan van bachelor naar master naar promotie, ANIOS-plek en verder. Stilstaan is geen optie en een afvlakkende leercurve initieert een sollicitatie elders. Werkend in eigen land verlangen we naar het buitenland en eenmaal buiten missen we thuis. Ups zijn de norm en downs niet altijd geaccepteerd. Er is steeds opnieuw iets beters, iets nieuws, iets anders. We dagen onszelf uit, kijken verder, ontwikkelen en springen in het diepe totdat het plotseling een uitdaging wordt om op één plek te blijven. Om te pieken, falen, opklimmen en dalen op één plek. Waar groei tijd kost met al het ongemak en ongeduld wat daar bij hoort. Ook mijn hoofd is alweer gevuld met nieuwe plannen en verlangens. Maar voor nu, blijf ik heel even. Heel even ongeremd hier.