Eén van de laatste zaalcoschappen en dit keer ontfermen mijn mede coassistenten en ik ons over het zenuwstelsel. De infarcten zijn tot nu toe makkelijker te lokaliseren dan enige vorm van leerzame werkverschaffing. We hoppen van onderwijsmoment naar onderwijsmoment om onze dag te vullen en vallen patiënten regelmatig lastig met onze wens het neurologisch onderzoek te oefenen. Inmiddels met het verfijnde verkooppraatje; “zou u het fijn vinden als u nog eens heel goed wordt nagekeken?”. Maar ach, er hangt een lekker hemisfeertje op de afdeling, de verpleegkundigen staan te trappelen en de co’s hebben zin in een wederom leerzame dag gevuld met piramidebaanbrekende casuïstiek. We zijn met vijf artsen en vier coassistenten, dus je begrijpt het al, we gaan gauw aan de slag!